Auto Import Huis C.L. de Groot uit Amsterdam was slechts een van de vele Pontiac dealers in die jaren. Zelf noemden ze zich in 1934 "Agenten voor Pontiac, Vauxhall en Bedford". Omdat General Motors in die tijd nog geen Nederlandse vestiging had traden in feite alle dealers op als importeur.
De naam Bijou of Byou komt in de encyclopedie van Georgano niet voor als Oostenrijks automerk en ook over Auto- en Aërowerke Herz & Schröter valt niets terug te vinden. Was dit een Oostenrijks automerk waarvoor alleen in Nederland de naam 'Bijou' werd gevoerd?
Zie ook het Conam Bulletin jg. 4, nr. 1, mei 1994, pagina 24 (alleen voor leden)
Een C.I.D. (Constructions Industrielles Dijonaises) Baby van ca 1913 (1 cyl. 8pk Buchet motor, 4 versnellingen en frictietransmissie, kettingoverbrenging naar de achterwielen). Dat de auto ten tijde van de foto al oud is, moge blijken uit het feit dat hij kennelijk niet meer in rijdbare staat is: de ketting ontbreekt! Door het afwezige afdekkapje kan men met enige moeite nog wel het voorste kettingwieltje ontwaren. De auto valt qua grootte en constructie in het cyclecar-segment. Of er veel van deze auto's naar Nederland zijn getransporteerd is niet bekend.
(zie ook het artikel Informatie gezocht over de familie Sjaardema-Schram)
Eduard Tas: de opmerkelijke importeur van de Ehrhardt automobielen zonder garage onderneming
Ehrhardt was van oorsprong een kanonnenfabriek. Begin vorige eeuw werd ook begonnen ander soort wapentuig te produceren. Omdat de automobiel als transport voor goederen en mensen ook militair interessant was ging men tevens voertuigen produceren.
Sinds 1911 treedt Eduard Tas vanuit een eenmanskantoortje in het gebouw de Passage, Nieuwendijk 199 te Amsterdam, formeel als importeur Ehrhardt automobielen naar buiten. De eigenlijke kernactiviteiten van Eduard Tas kunnen het best in onze tijd vertaald worden als die van wapenhandelaar.
In een der eerste artikelen en reclames over het merk, claimt hij dat het Nederlandse Leger al gebruik maakt van een door hem in 1910 geleverde Ehrhardt vrachtwagen (zie foto hieronder). Deze is vermoedelijk rechtstreeks afgeleverd bij de militaire autoherstel- en constructiewerkplaatsen te Delft.
In 1924 lijkt er geen officiële importeur te zijn geweest voor F.N. Wel neemt de fabrikant, Fabrique Nationale d'Armes de Guerre in Herstal, België, de regie op zich met een stand op RAI-tentoonstelling van 1924. Vanaf 1925 worden de vertegenwoordigers in Nederland consequent aangeduid als agenten. Formeel zijn ze natuurlijk allemaal importeur. In 1929 komt er een eigen vestiging in Nederland (F.N. Holland N.V. Den Haag).
De HAB uit Den Haag was slechts een van de vele Pontiac dealers in die jaren. Omdat General Motors in die tijd nog geen Nederlandse vestiging had traden in feite alle dealers op als importeur.
André J.H. Ceurvorst, Albert Cuypstraat 264-276 te Amsterdam, neemt in 1927 de import van Chrysler over van Willgo uit Amersfoort. Dit duurt tot 1948.
Klik hier voor de geschiedenis van André Ceurvorst
Het merk heet officieel DeSoto (aan elkaar geschreven en met twee hoofdletters), maar werd vanaf het begin ook vaak gespeld als De Soto (twee woorden).