Vanaf 1955/1956 neemt Floor’s Handel en Industrie de import van Mack weer ter hand. Het bedrijf was van oorsprong een transportonderneming die al vanaf 1947 met Mack reed voor het transport van stenen. Floor importeerde complete chassis, met motor, motorkap en cabine. De cabines werden veelal vervangen door nieuwe exemplaren die door diverse carrosseriebouwers werden vervaardigd.
Er werden diverse typen Macks verkocht, maar in augustus 1964 verloor Floor het importeurschap doordat Mack in 1960 het Franse merk Bernard had overgenomen en van daaruit zelf de import in Europa wilde gaan doen. Omdat er bij Floor nog een grote voorraad onderdelen aanwezig was, besloot men een eigen vrachtwagen te bouwen, de F.T.F.

(bron: Buurman, Gerlof, De historie van Mack truck in Nederland, 2004)

advertentie 1957

advertentie maart 1972

advertentie februari 1970

advertentie februari 1970

advertentie oktober 1967

advertentie februari 1924

In 1923 wordt de International Harvester Co. in Rotterdam gevestigd. Blijkbaar was dit geen lang leven beschoren want in 1924 zoekt de International Harverster Company uit Chicago een kapitaal krachtige autohandel of carosseriefabriek voor de vertegenwoordiging in Nederland. Hierna wordt de import van International van 1925 t/m 1927 opgepakt door de Continentale Automobiel Mij in Amsterdam.

advertentie september 1923

advertentie december 1919

advertentie februari 1964

In november 1940 berichtte ‘Het Automobielbedrijf’ dat Louwman & Parqui de import op zich zou nemen van de Primus, een in Berlijn gefabriceerde elektrisch aangedreven tractor. Geen gek idee in een tijd waarin benzine en diesel een schaars product werden. De krachtbron is een seriemotor met dubbele collector van 80 volt en met een capaciteit van 11 kw bij ongeveer 1800 toeren. De accu is een rasteraccumulator, samengebouwd uit 40 cellen die een gezamenlijke capaciteit hebben van 300 ampère-uren. De Primus electro-tractor kon ongeveer 7½ tot 10 ton trekken en kon met één acculading ongeveer 80 kilometer afleggen bij een snelheid van 16 tot 20 km/u. Niet bekend is òf, en zo ja hoeveel, van deze electro-trekkers zijn geïmporteerd. Maar gezien de omstandigheden lijkt het niet waarschijnlijk.

advertentie mei 1963

De Franse fabrikant Somua had in 1914 het merk Schneider overgenomen (maker van de bekende Parijse autobussen). Deze chassis waren populair bij fabrikanten van voertuigen voor gebruik bij gemeenten, zoals veegauto's, sproeiwagens, vuilniswagens, en dergelijke. Bijvoorbeeld Laffly en Scemia kochten de chassis van Sumoa, zetten er hun eigen carrosserie op en verkochten deze als Laffly-Schneider en Scemia-Schneider of als Scemnia-Sumoa en Laffly-Sumoa.

Scemia-Schneider (later Scemia) werd geïmporteerd door de AGAM van 1921 t/m 1923

advertentie april 1923

advertentie september 1920

In 1963 maakte de firma Nippon-Nederland N.V. plannen om naast personenwagen ook vrachtauto's van het Japanse fabriek "Prince Motors Ltd." te importeren. In een artikel in het Limburgs Dagblad van 30 november 1963 viel te lezen dat het zou gaan om twee-tons vrachtauto's. Niet bekend is of deze ook daadwerkelijk zijn geïmporteerd.

advertentie 1903

advertentie juni 1913

advertentie mei 1926

advertentie december 1950

advertentie februari 1978

advertentie februari 1962

De Eerste Wereldoorlog is nog maar net geluwd, het is dus inmiddels eind 1918, of K. Landeweer in Utrecht biedt Kissel Kar Lastauto’s aan. Voorzien van een laadvlak met afneembaar hekwerk en een kap boven de bestuurderszitplaats en voorruit! Na deze eerste uiting blijft het vervolgens weer een tijdje stil rond de Kissel Kar. 

advertentie november 1918

advertentie oktober 1919

Na het faillissement van Hino Nederland N.V. in 1967 werden de import- en serviceactiviteiten van Hino in Nederland overgenomen door Toyota importeur Louwman en Parqui, die ze verkocht via hun zusterbedrijf G.I.V.A. (Gecombineerde Import Van Automobielen) te Leidschendam. Daarnaast zou G.I.V.A. ook de nog niet geassembleerde trucks in elkaar zetten en nog een honderdtal Hino-auto’s overnemen die nog aan de haven in Rotterdam stonden (er zijn ook berichten dat het over 200 auto’s zou gaan). Het was nadrukkelijk niet de bedoeling dat G.I.V.A. ook de assemblageactiviteiten in Vlissingen ging overnemen. Het aantal verkochte vrachtwagens is onbekend. In 1969 hield het definitief op met Hino in Nederland.

Berliet kende in de periode 1925-1931 diverse importeurs die elk een eigen regio bedienden.

advertentie 1925

advertentie januari 1930

advertentie oktober 1981

advertentie januari 1938

advertentie mei 1950

advertentie oktober 1954

advertentie april 1926

advertentie juni 1923

In 1919 importeerde Tasche & Co. Amerikaanse Peerless trucks uit Engeland. Peerless produceerde sinds 1911 naast personenauto's ook trucks, waarvan er in verband met de Eerste Wereldoorlog 12.000 aan Engeland werden verkocht. Na de oorlog heeft Tasche er waarschijnlijk een aantal van op de kop weten te tikken. Volgens onderstaande advertentie van juni 1919 waren ze nieuw (dus niet gebruikt in de oorlog). Overigens stopt Peerless in 1919 met de productie van trucks.

Meer over Tasche

Voor een artikel over de geschiedenis en assemblage van Ford in Rotterdam, klik hier.

advertentie augustus 1924

advertentie april 1953

advertentie juni 1960

Tot 1931 werd Minerva geïmporteerd door de ARM. Daarna gebeurde de import door Minerva zelf vanuit België. Pas in mei 1932 opende Minerva een eigen filiaal in Amsterdam (N.V. Minerva automobielen).

advertentie september 1931

Importeur van Henschel van begin jaren vijftig tot 1971 en daarna tot 1974 van Hanomag-Henschel vanaf 8,5 ton bruto totaalgewicht was Stichting RINAGO - bestaande uit NAPO N.V. (later B.V.) te Haarlem voor de provincies Noord-Holland, Groningen, Friesland, Drenthe; RIMIJ N.V. (later B.V.) te Roermond; later Venlo voor de provincies Limburg, Noord- Brabant, Gelderland, Overijssel; GAM (van Gorp) N.V. (later B.V.) te Rotterdam voor de provincies Zuid-Holland, Zeeland, Utrecht;

Henschel introduceerde in 1957 een drieasser, een 6x6, type HS 3-125 A met een GVW van 17.750 kg, geschikt voor een nuttige lading van 11-12 ton. Bij de bouw van de Velsertunnel werden diverse van deze Henschels ingezet. Voor het eigenlijke terreinwerk bleek deze truck echter te zwaar, zodat de wagen snel wegzakte in het terrein.

De Firma Kemper en.Van Twist Diesel N V. te Dordrecht had vanaf 1948 het importeurschap van de Engelse AEC trucks, maar in juli 1960 maakte AEC Limited bekend dat per 1 oktober 1960 de vertegenwoordiging van AEC voor Nederland over zou gaan naar de N.V. Auto-Industrie Verheul te Waddinxveen. De vertegenwoordiging werd niet verkocht aan Verheul, de beslissing tot overdracht werd genomen door AEC en was gebaseerd op de noodzakelijkheid van fabricage binnen de Euromarkt. De voorwaarden van overdracht van de vertegenwoordiging werden door Kemper en Van Twist Diesel N.V. en AEC Ltd. onderling overeengekomen.

Lees ook het artikel over Kemper en van Twist dat hier staat.

advertentie maart 1956

advertentie september 1920 voor de Nash Quad

advertentie september 1920

advertentie september 1919 

Het Auto-Paard was in feite de Amerikaanse Autohorse, een één-wielige truck gebouwd van 1917 tot 1922 door de One Wheel Truck Co. in St. Louis.

advertentie september 1920

advertentie oktober 1954

advertentie april 1921

advertentie juli 1920

advertentie april 1936 

advertentie maart 1950

De afkorting G.I.V.A. stond voor 'Gecombineerde Import Van Automobielen', een onderdeel van Louwman & Parqui.

advertentie juli 1954

advertentie maart 1950

advertentie december 1955