Hogra, Ravenstein

Laatst bijgewerkt: 06 juli 2021

De N.V. Hogra Automobielfabriek maakte vrachtwagens in de klasse van 7 ton. Het merk werd opgericht door Antonie Willem van Hoek, geboren te Asten in 1904. Eerder werkte hij als autotechnicus ruim twintig jaar in een topfunctie bij Motorkracht, importeur van Magirus-Deutz. De naam Hogra is een samentrekking van de namen Hoek en zijn zakenpartner Gravelaar.

Voor de Tweede Wereldoorlog waren vrachtwagens standaard producten, die specifiek op een taak waren berekend. Hierdoor waren vrachtwagens vaak niet geschikt voor de omstandigheden in Nederland. Dat was in 1954 aanleiding voor Van Hoek zelf een dergelijke wagen te ontwerpen. Hij maakte daarbij gebruik van het zogenaamde ‘bouwdoossysteem’ waarbij hij de benodigde onderdelen apart inkocht. Zo kocht hij apart de motoren, versnellingsbakken, remsystemen, assen, enzovoort.

Midden 1954 kocht Van Hoek de gebouwen van een oude melkfabriek met een flink stuk grond aan de Stationsweg D 5 te Ravenstein, vlak bij het station. Hij liet er een grote hal en 2 kleinere gebouwen neerzetten en in deze ruimten kon toen de productie de Hogra van start gaan. Het was de bedoeling een truck te bouwen die grotendeels uit buitenlandse componenten was opgebouwd, maar voldeed aan de specifieke eisen die de Nederlandse vervoerders aan een dergelijk chassis stelden.
Als krachtbron koos men de beproefde Britse Perkins-R6 motor en zowel de assen als de versnellingsbak van de eerste wagens waren van het fabricaat Moss. Later werd een ZF-versnellingsbak met 5 versnellingen gebruikt, terwijl ook de stuurinrichting door deze fabrikant geleverd werd. Een Ate-remsysteem met een Grau-luchtdrukbekrachtiging completeerde het geheel.
De wagens waren in twee uitvoeringen leverbaar, een kort type met 3,70 m. wielbasis, bedoeld als kipper- of trekkerchassis en een langer type met 4,80 m. wielbasis. Het eigengewicht van het chassis was 3400 kg. en het bruto laadvermogen bedroeg 7 ton. Niet bekend is of Hogra de cabine in eigen beheer maakte of dit uitbesteedde aan een carrosseriebedrijf. Omdat Van Hoek eerder bij Motorkracht werkte, zou er een link kunnen bestaan met Berwi in Winschoten, die onder ander carosserieën voor Magirus-Deutz maakte.

Omstreeks de kerstdagen van 1954 werden de eerste prototypen aan allerlei beproevingen onderworpen. Om eventuele gebreken en kinderziekten zo snel mogelijk aan het licht te brengen werden de wagens zwaar overbelast met zo'n 12 ton in plaats van 7.

interieur van de Hogra fabriek

Daarna werd een eerste serie van 12 stuks op stapel gezet. Die waren half 1955 gereed en bleken zeer goed te voldoen. In oktober 1955 werd besloten een grotere serie van 150 wagens op te zetten. De chassis van deze wagens werden nog elders gebouwd, het profielstaal kwam uit Duitsland. Nadat er een nieuwe klink- en ponsmachine was gekocht kon men de chassis geheel in eigen fabriek vervaardigen. Deze nieuwe serie trucks kreeg een Perkins-P6-80 dieselmotor, die 83 pk./2400 t. leverde en een cilinderinhoud had van 4,73 liter. Deze motor was sterk genoeg voor de 11,5 ton totaalgewicht maar men wilde later toch weer terugkeren tot de Perkins-R6.

Voorlopig kon men zo'n 15 trucks per maand afleveren en men wilde dit aantal gaan opvoeren tot 60 per maand. De fabriek moest daartoe verder uitgebreid worden, want men wilde naast de typen met dieselmotor het productieprogramma aanvullen met wagens voorzien van een LPG-installatie.

De prijzen van de Hogra-trucks bedroegen in 1956: ƒ 17.975- voor het lange type en ƒ 17.775,- voor het trekkerchassis.

In 1956 werd een begin gemaakt met het opzetten van een dealernet en een van de eerste steunpunten was de firma Terlouw en Van Yperen aan de Kortekade te Rotterdam.
In september 1955 kwam de eerste presentatie van de Hogra-trucks op de I.A.A. te Frankfurt en daarna verliep de verkoop vrij aardig. In 1956 wist men zelfs een order voor 150 truckchassis voor een afnemer in Zuid-Amerika in de wacht te slepen. Met man en macht werd er in Ravenstein aan gewerkt en in juli 1956 konden de eerste chassis worden verscheept.

Een nieuw type werd in januari 1957 aan het programma toegevoegd, de H 7-S 100 met een 100 pk. Steyr-dieselmotor die een cilinderinhoud had van 5322 cm3 (110 X 140 mm.).

Hogra was in februari 1957 niet vertegenwoordigd op de RAI, maar op het Scheldeplein stonden wel voor het eerst de nieuwe drie-assers met de 4-cylinder, Steyr-diesel en goed voor 11 ton laadvermogen.

De concurrentie op de Nederlandse vrachtautomarkt werd steeds feller en voor een fabriek met kleine productiecijfers zoals Hogra werd het een moeilijke strijd. Tot 1959 werden er Hogra-trucks afgeleverd, maar toen besloot Van Hoek de truck fabricage te beëindigen.
Het juiste aantal Hogra-trucks dat in deze jaren gebouwd werd is niet bekend, de schatting ligt zo tussen de 400 en 500 exemplaren.

A.W. van Hoek zou zich vervolgens gaan toeleggen op de import van o.a. Trabant. In 1970, nadat ook de import van Trabant was gestopt, werd de fabriek overgenomen door BMW-importeur Alimpo, die er een distributiecentrum vestigde.

Bovenstaande tekst is grotendeels gebaseerd op het artikel in het boek ‘Historisch overzicht van de Nederlandse Automobielindustrie’ van M. Wallast uit 1979, met aanvulling uit de volgende bron:
Heldt, B.H.: 80 jaar Nederlandse Automobielindustrie, 1976

Hogra Betonmixer

Hogra vrachtwagen met aanhanger, goed voor 15 ton laadvermogen

artikel uit juni 1956 (klik op de afbeelding voor een vergroting) pagina 1 en 2

pagina 3