Nooit eerder zag ik een Lloyd van vóór 1954 met leesbaar Nederlands kenteken op een foto in het straatbeeld. Ja, misschien wel eens vaag in de verte. De enige mij bekende vroege Lloyd is de 'Evertson', een vroege retrolook-oldtimer die Evert Louwman in zijn jeugd heeft gebouwd op het chassis van een Lloyd 300. Dat was de z.g Leukoplastbomber, met een carrosserie van houten spanten overtrokken met leerdoek. Dat schijnt vakmatig trouwens een hele kunst te zijn geweest, om dat strak te krijgen, maar bij Lloyd konden ze het. Zie je wèl Lloyds op Nederlandse straatbeeldfoto’s, dan zijn het jongere modellen met de grote achterruit en portieren zonder zichtbare scharnieren.
De Lloyd 400 die we hier zien op dit vakantiekiekje, genomen in Valkenburg, is wat ik noem een halve Leukoplastbomber. De carrosserie ging bij Lloyd namelijk in fasen van hout/leer naar metaal. Van deze PP-10-12 is het kenteken in december 1953 afgegeven, mijn indruk is dat dit klopt met de leeftijd van de auto. De spatborden en portieren zijn dan al van metaal. De motorkap, kofferdeksel en dak zijn echter nog steeds van hout en leerdoek en de achterruit is nog beperkt van afmetingen. Vanaf januari 1954 zijn ook de motorkap en het kofferdeksel van metaal (Stahlblech) en resteert het hout/lederen dak, totdat dit november 1954 ook in metaal verandert. Bij die laatste wijziging werden tegelijk de scharnieren onzichtbaar weggewerkt en de achterruit vergroot.
Wie kocht er zo'n Lloyd? In Nederland bijna niemand, terwijl het in 1953 met een prijs van f. 3.595,- toch echt de goedkoopste auto op de markt was. In Duitsland stond het merk begin jaren vijftig niet voor niets op de derde plaats in de verkoopstatistiek, na VW en Opel!
Wie een Lloyd kocht, had tenminste wel iets dat op een echte auto leek: een pontoncarrosserie (voor wat het waard was) een chic wit stuur met twee spaken, een echte bagageruimte. Opvallend bij de Lloyd op dit kiekje zijn de luxe accessoires: witte banden, carrosserie in twee kleuren, een bloemenvaasje met zuignap en kunstbloem achter de voorruit en een alleraardigst kanariepietje op een stok die voor het achterruitje is opgehangen (een variant op de hond met schuddend kopje op de hoedenplank). Een ijdele eigenaar denk ik (of echtpaar) die niet tweedehands wilde kopen en al helemaal geen VW of Fiat 500 die de buurman al had.
Eduard Hattuma, 7 april 2008