N.V. Carrosserie Roset, Bergen op Zoom

Laatst bijgewerkt: 10 oktober 2024

Carrosserie Roset was zeer bekend in Bergen op Zoom en heeft ook landelijk een grote naam verworven. Cornelis Gerardus Roset begint omstreeks 1900 in Roosendaal een wagenmakerij, waar kruiwagens en melkkarren worden gemaakt. Met deze zaak kan hij een behoorlijke boterham verdienen. In 1931 komt hij echter te overlijden en laat hij een weduwe met zes zonen achter. Het bedrijf wordt voortgezet door drie van hen; de carrosseriemakers A.P. (Antonius), P.A. (Petrus) en J.W. (Johannes) Roset. In 1936 verhuist de weduwe Roset met haar kinderen naar de Wassenaarstraat 44 in Bergen op Zoom. Dit is het pand waarin Antonius Demmers in 1897 een wagenmakerij is begonnen en waar P.J. Havermans in 1932 een elektrische carrosseriefabriek vestigt. Vermoedelijk komen de gebroeders Roset eerst in dienst bij Havermans en besluiten zij later voor zichzelf te gaan beginnen.

In 1939 richten Petrus en zijn broer Johannes carrosseriefabriek Gebrs. Roset op. In advertenties noemt Roset zich de eerste speciaalzaak in Bergen op Zoom op het gebied van staalbouw voor alle voorkomende carrosserieën. Een opgerichte vennootschap onder firma Wed. C.G. Roset en Zonen gaat carrosserieën op auto's, driewielers en andere voertuigen bouwen en repareren. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt in stilte gewerkt aan een werkplaats waarin men na de bevrijding hoopt te kunnen starten met een volwaardige productielijn van carrosserieën voor voertuigen. Met ingang van 1 maart 1946 start de NV Carrosserie Roset (opgericht 7 september 1944) en vanaf dat moment begint het bedrijf te groeien. Het aantal van twintig werknemers waar men mee begint zal later oplopen tot 115. Omdat de behuizing te krap is geworden, koopt Roset aan de overkant Wassenaarstraat 55. Dit is het voormalige lompensorteerbedrijf (de 'bullenfabriek') van Asselbergs. In de Tweede Wereldoorlog is hier het Marine Artillerie Zeug Amt (MAZA) gevestigd waar de Duitse bezetter onderhoud en reparaties aan oorlogstuig pleegt. In 1947 komt de bovenste etage van het pand in gebruik als bakelietfabriek van de gebroeders Van Niftrik en in 1953 vestigt Roset zijn carrosseriebedrijf daar op de begane grond. Hier heeft Roset beduidend meer ruimte en mogelijkheden. De nieuwe bedrijfsomschrijving luidt het jaar daarop: carrosseriebouw, plaatwerkerij, autospuiterij en bekleedbedrijf.

1930

Roset begint aanvankelijk met de fabricage van carrosserieën voor touringcars en lijnbussen en specialiseert zich in de bouw van cabines en laadbakken voor vrachtwagens. Alleen de motoren en het chassis worden geleverd door andere bedrijven. Het koetswerk, interieur en de verdere afwerking doet Roset. Ook worden personenauto's na aanrijdingen van het originele koetswerk voorzien. De firma Roset onderscheidt zich van andere carrosseriebedrijven door de vloeiende lijnen van haar voertuigen, die volledig ambachtelijk en naar de wens van de afnemer worden gemaakt, in tegenstelling tot andere, vooral Belgische, bedrijven die al vroeg overstappen op massafabricage van eenvormige voertuigen. Roset behaalt dan ook vele prijzen voor zijn bussen op concoursen in binnen- en buitenland. Vooral op de concoursen van Noordwijk, Nice en Brighton is het bedrijf zeer succesvol.

Advertentie juli 1947

1948

Roset maakt naam in 1948 op een Nederlandse automobieltentoonstelling met een buitengewoon geslaagd model van een touringcar. In de pers wordt gesproken over 'haute couture voor autocars'. Bij elke jaarwisseling lanceert Roset een splinternieuw model, dat klanten dan direct kunnen bestellen. De productielijn voor dat model is dan al vaak voor een heel jaar volgeboekt. In 1950 heeft Roset een primeur door normale cabines voor vrachtwagens tegen een lage prijs op de markt te brengen. Dit is mogelijk door een standaardtype in seriebouw te produceren. Het feit dat de cabines voor verschillende vrachtwagentypes bestemd zijn speelt geen rol, omdat de ontwerper de cabine als een passe-partout ziet dat voor alle merken geschikt is. Klanten kunnen dan binnen twee dagen worden geholpen. Men levert 's morgens het chassis en de volgende middag is de wagen gereed. Andere carrosseriebouwers volgen spoedig dit voorbeeld. Om een idee te krijgen van de populariteit van Roset kan opgemerkt worden dat 40 autobussen en 250 cabines voor het leger in 1949 worden afgeleverd. In de succesvolle jaren blijft de busproductie gehandhaafd op ongeveer 40 stuks per jaar, met een totaal van ongeveer 200 bussen voor afnemers in binnen- en buitenland. Voor de regio bouwt men bussen voor bedrijven als Bolders en Van de Klundert. Ook daarbuiten kent men vele afnemers zoals KLM, Maarse & Kroon (Aalsmeer), Vermaat (Hellevoetsluis), EVAG (Vlaardingen), LTM in Limburg, ZVTM in Zeeuwsch-Vlaanderen en Beuk (Noordwijk). Roset verwerft ook bekendheid met de bouw van een paar honderd brandweerwagens voor de Bescherming Bevolking en vele pickup-trucks voor het Nederlandse leger.

Het bedrijf zit dus al eerder in de bouw van brandweerwagens dan Touw. Bijzondere opdrachten voor de lokale markt zijn de bouw van vele carnavalswagens voor De Leutige Krabben. In reclame-uitingen prijst Roset zijn waar aan als eigen ontwerpen, zeer solide constructie, hypermoderne uitvoering en perfecte afwerking.

1961

Op hoogtijdagen werken bij Roset 140 à 150 man personeel. Met de gouden jaren is het in de tweede helft van de jaren zestig van de vorige eeuw gedaan. De voornaamste oorzaak van de teruggang is de concurrentie van Belgische carrosseriebedrijven, die van regeringswege worden gesubsidieerd. Daarnaast zorgen ruzies tussen de echtgenoten van de gebroeders Roset voor spanningen, die ertoe leiden dat twee van de drie broers naar Halsteren verhuizen en één naar Steenbergen. Op 1 augustus 1968 krijgen 17 van de in totaal 72 personeelsleden ontslag aangezegd. Op 3 augustus 1968, na het ontslag van vier kantoormedewerkers, verschijnt een bericht in Brabants Nieuwsblad dat Roset NV in ernstige liquiditeitsmoeilijkheden verkeert en in conflict is gekomen met de vakbonden. De directeur maakt plannen bekend om te fuseren met een ander bedrijf. De vakbonden distantiëren zich nadrukkelijk van het krantenbericht. De slechte orderpositie begin maart 1969 dwingt Roset 58 man personeel op straat te zetten en faillissement aan te vragen. NV Lips in Drunen is bereid werk uit te besteden aan Roset, maar het personeel wil niet ingaan op dit aanbod. Bij het werken voor Roset is een grote dosis vakmanschap en vakkennis nodig, maar bij Lips moet men 'weinig interessant routinewerk' verrichten. Voorts speelt mee dat de lonen bij Roset hoger zijn dan bij Lips. Inmiddels dient zich weer een nieuwe kandidaat aan. Machinefabriek Plevier uit Oudenbosch, die een groot tekort aan arbeidskrachten heeft, wil graag het vrijkomende personeel van Roset aantrekken voor de vervaardiging van graansilo's en complete veevoederfabrieken. Dit werk is vergelijkbaar met dat bij Roset, maar vermoedelijk hebben zij van het aanbod geen gebruik gemaakt.

Het doek valt definitief op 4 juni 1969 als het faillissement over de vennootschap wordt uitgesproken, waarna ontbinding en opheffing volgen. Wat resteert zijn diverse fraai gestroomlijnde bussen die her en der nog zijn te vinden in musea of bij verenigingen voor historische bussen.

Bron: Bergen op Stoom, productiebedrijven in de gemeente Bergen op Zoom van 1800 tot 1950, eindredactie Willem Heijbroek, uitgave Stichting Industrieel Erfgoed Bergen op Zoom, 2009

1948